Growing Up
Zorgen hebben die geen volwassene serieus wil nemen. Leerstof moeten verwerken die niet binnen je interessegebied ligt, aangeboden op slechts één gekende manier binnen vier bedrukkende muren. Regels en wetten, zonder enige marge om grenzen op te zoeken of die van jezelf te leren stellen.
Gelukkig zijn we als kind vergevingsgezind, maar ook koppig. Geboren op deze wereld om een eigen identiteit te kunnen ontwikkelen. Een uniek hart vol passie voor reizen, cijfers, sport, loodgieterij, rechtsleer, biologie, muziek of filosofie. Soms gesteund en gestimuleerd, maar soms ook vriendelijk en voorzichtig in een andere richting geduwd.
Een proces, groot of klein, waar iedereen ooit is doorgezwommen. Opgroeien, ontdekken, groter worden, fouten maken, leren en verkennen. Een zoektocht starten, op naïeve wijze doorzetten, om uiteindelijk nonchalant te verwerpen. Nadien impulsief een andere richting kiezen, al dromend vergeten waarom.
Terugkijkend meer en meer beseffen dat niets gebeurde zonder reden. Aarzelend al wat meer begrijpen waarom ouders het ons moeilijk maakten. Misschien zelfs bewust om ons bestaand potentieel te laten ontplooien. Stilletjes toegeven en fluisterend bedanken, want waar ik ook ging en wat ik ook heb uitgespookt, zij stonden steeds aan mijn zijde.